دوربین دیجیتال سونی سایبرشات DSC-TX30

بسیاری از دوربین های مقاومی که توسط تولید کنندگان مختلف تولید می شوند، تمرکز زیادی را بر روی ویژگی های مقاومتی می گذارند و مقداری ویژگی ها و امکانات عکاسی آن ها به حاشیه می رود. اما سری TX سونی هیچ گاه بدین صورت نبوده است و همواره امکانات عکاسی که ارائه می داده است در درجه ی نخست قرار داشته. TX30 هم به همین گونه است و در قلب آن شاهد به کار گیری سنسور تصویر 18 مگاپیکسلی BSI-CMOS هستیم. همان سنسور آشنایی که بر روی بهترین دوربین های کامپکت متوسط سونی می بینیم. این قابلیت فیلم برداری Full HD را هم به دوربین داده است و از نظر کیفیت عکس ها از آن انتظار زیادی داریم. بعلاوه در قسمت پشتی آن نیز شاهد نمایشگر 3.3 اینچی بسیار با کیفیت و لمسی 1228000 پیکسلی OLED می باشیم. از همه ی این ها که بگذریم، همانطور که اشاره کردیم این دوربین عنوان باریک ترین دوربین مقاوم ساخته شده تا به تاریخ معرفی را یدک می کشد. قطر تنها 15 میلی متر بسیار عالیست. این دوربین نیز مثل برادرانش کاملا مثل یک کارت اعتباری ساخته شده و در قسمت جلویی آن نیز کاوری قرار دارد که با پایین کشیدن آن دوربین روشن و با بستنش دوربین خاموش می شود. این کاور محافظ خیلی خوبی نیز برای لنز در هنگام عدم استفاده از دوربین است.


هرچند که واقعا مثل دیگر دوربین های سری TX ظاهر این دوربین هم به دوربین های مقاوم شبیه نیست، ولی این دوربین توانایی تحمل فشار آب تا عمق 10 متر را دارد. این باعث می شود که TX30 به یک دوربین ضد آب بسیار عالی تبدیل شود. به راحتی با آن می توانید به غواصی کم عمق بپردازید. خود سونی چیزی درباره ی قابلیت های ضد ضربه و ضد سرمای آن نگفته ولی می توان انتظار داشت که به خوبی بتواند ضربه های نه چندان محکم را تحمل کند. به هر صورت نباید از این دوربین انتظاری که از مثلا Pentax WG-3 را دارید داشته باشید.

لنز این دوربین هم از نوع پریسکوپی است. بدین ترتیب که در گوشه ی بالا قرار گرفته و با ایجاد چرخشی 90 درجه ای در نور ورودی آن را به سنسور تصویری که رو به سمت بالا و در پایین دوربین قرار گرفته منتقل می کند. این نوع لنزها معمولا در همین دوربین های مقاوم به کار می روند.این لنز حالت واید 26 میلی متر را ارائه می دهد که خوب است. زوم 4 برابر دارد که در حد انتظار است و کمینه ی نسبت کانونی آن نیز طبق انتظار در حالت واید f/3.5 می باشد. البته ظاهرا که در مود اولویت دیافراگم می تواند به f/2.8 هم کاهش یابد.

در این قسمت شاهد رقابت کانن D30، الیمپوس TG-620  و TG-320، سونی TX30 و فوجی فیلم XP-170 خواهیم بود. کانن D30 را با 218 گرم وزن به‌عنوان سنگین‌ترین شرکت‌کننده راهی این رقابت‌ها کرده است. در واقع D30 و TX30 از همان ابتدا نسبت به بقیه دوربین‌های این گروه متمایز به نظر می‌آمدند. D30 با داشتن بدنه‌ای سخت، مقاوم و درشت، به دکمه‌های بزرگی که به‌راحتی قابل فشردن هستند تجهیز شده است. همچنین مکانیزم درب باتری بسیار مطمئن در نظر گرفته شده برای این دوربین نوید می‌دهد که تجربه سوم کانن در ساخت دوربین‌های مقاوم بسیار موفق خواهد بود.


 اگر D30 با زمختی زرهپوش خود جلب توجه می‌کند سونی برخلاف جریان آب شنا کرده و دوربین مقاوم خود را با نهایت ظرافت ساخته به‌طوری که طراحی TX30 از بسیاری از دوربین کامپکت معمولی برندهای دیگر که به منظور طراحی جذاب ساخته شده اند و هیچ قابلیت مقاومتی ندارند زیبا تر است. در این که TX30 ظاهر اغوا کننده و زیبایی دارد حرفی نیست، اما سوال اینجاست که آیا استفاده از نمایشگر لمسی و دکمه‌های کوچک در دوربینی به این کوچکی و نازکی که شما به سختی قادر به نگهداری‌اش خواهید بود کار درستی بوده است؟ دوربینی که با باز شدن درب جلوی لنز به صورت خودکار روشن می‌شود و با بسته شدن آن خود به خود خاموش.  شاید اگر سونی دوربین مقاوم  دیگری داشت که این موارد را در آن در نظر می‌گرفت نه تنها کسی به TX30 بابت این موارد خرده نمی‌گرفت بلکه به خاطر ظرافتش بیشتر هم مورد ستایش قرار می‌گرفت.


از سونی و کانن که بگذریم دو سازنده قدر دیگر این کلاس از دوربین‌ها یعنی الیمپوس و فوجی فیلم که هرکدام با چند مدل در این بازار حضور دارند نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. الیمپوس توانسته در هر دو دوربین TG-320 و TG-620 ظاهری مستحکم و زیبا را به کاربران پیشنهاد نماید. مکانیزم قفل در دوربین‌های الیمپوس جالب بوده و ما را به یاد ضامن قفل باتری‌های لپ‌تاپ می‌اندازد. فوجی فیلم نیز که معرکه‌گیر این میدان است و در هر فروشگاهی دوربین‌های خود را برای جلب توجه درون آکواریوم قرار می‌دهد حتما تجربه زیادی در ساخت این دسته از دوربین‌ها دارد. درواقع انتظار ما از XP170 بالا بود شاید هم خیلی بالا... در برخورد اول وجود بدنه پلاستیکی با رنگ براق در کنار استفاده قطعات پلاستیکی که به رنگ فلز آمیخته‌شده‌اند ممکن است شما را فریب دهند اما با به دست گرفتن این دوربین تمام این رشته‌ها پنبه می‌شود. استفاده از چنین ترفندهایی در هرکجا هم که قابل‌قبول باشد در کلاس دوربین‌های مقاوم عمل بسیاری دلسرد کننده‌ای به‌حساب می‌آید. مکانیزم درب باتری XP170 با دو ضامن که باید به ترتیب باز شوند بسیار جالب بود و آدم را به یاد درهای زیردریایی می‌انداخت. یک نکته منفی دیگر در مورد این دوربین هم ساختار فیزیکی باتری و جای آن بود که شما قادر بودید باتری را به هر جهت که دوست دارید درون این دوربین قرار دهید، فارغ از اینکه این دوربین تنها در یک‌جهت این باتری روشن خواهد شد و معلوم نیست در جهت نادرست شما به این دوربین آسیب خواهید زد یا خیر...! جالب اینجاست که مهندسان فوجی از قرار دادن هرگونه علامت گویا نیز در این مورد درون محفظه باتری خودداری کرده‌اند و تنها دو پیکان در دو سمت بدنه باتری قرار دارد که سمت ورود باتری را نشان می‌دهد، قسمت قابل تأمل قضیه این است که اگر ایشان این‌گونه پنداشته‌اند که کاربر قادر به تشخیص سمت صحیح باتری نخواهد بود(که البته از روی محل اتصال باتری کاملا واضح است) چگونه خواهد توانست از پس تشخیص جهت صحیح  باتری بر آید؟! هرچند با تحقیقات بیشتر معلوم شد نوار نارنجی رنگی بر لبه باتری این دوربین قرار دارد به طرز مرموزی نشان دهنده جهت صحیح واردکردن باتریست! شاید فقط شرلوک هولمز می‌توانست این حدس را در نگاه اول بزند! عمق این فاجعه در مورد برادر کوچک‌تر این دوربین یعنی XP50 بیشتر نیز بود، تا جایی که از شرکت دادن آن در این مقایسه صرف‌نظر کردیم.


از نظر قابلیت مقاومتی در عین حال که دوربین‌های الیمپوس ایراد خاصی ندارند انتخاب بدون شک ما کانن D30 است. داشتن دکمه‌های بزرگ و ارگونومی بی‌نظیر بدنه نقش زیادی در این انتخاب ایفا کرده‌اند. شاید اگر دکمه‌های دوربین‌های الیمپوس این‌قدر کوچک نبودند با این صراحت کانن را بر‌نمی‌گزیدیم. اما اگر قابل‌حمل بودن و زیبایی دوربین برای شما اهمیت زیادی دارد سونی TX30 انتخاب خوبی برای شما خواهد بود .
از نظر کیفیت عکس با توجه به عکس‌های ثبت شده با این دوربین‌ها در لابراتوار دیجی کالا، بازهم می‌توان کانن D30 را به عنوان برترین گزینه برگزید و جایگاه دوم را به طور مشترک به سونی TX30 و الیمپوس TG-320 می‌دهیم. جالب این است که کیفیت عکس‌های ثبت شده با مدل بالاتر TG-320 یعنی TG-620 اندکی پایین تر است که جای تعجب و تاسف دارد! حالا نوبت به قسمت جالب این رقابت رسید، یعنی فوجی فیلم XP170، کیفیت عکس‌های گرفته شده با این دوربین به قدری بد است که باعث شرم ساری ماست که بخواهیم آن را با سایر دوربین‌های این گروه مقایسه کنیم. عکس‌های گرفته شده با این دوربین نویز زیادی دارند و وضوح تصویر بسیار پایین است. به خصوص در شرایط نوری ضعیف، اثر آبرنگی به شدت دیده می‌شود. واقعا بعضی‌اوقات این سؤال برای ما پیش می‌آید که آیا این همان فوجی فیلمی است که شاهکارهایی نظیر X-M1 و X-E1 را ساخته است؟

این دوربین هم مانند دیگر دوربین های سطح متوسط کامپکت سونی، از بهترین فن آوری های هوشمند برای عکاسی ساده تر و با کیفیت تر بهره می برد. در کل باید گفت که TX30 یک دوربین مقاوم خیلی خوب برای کسانی است که به فن آوری های عکاسی و کیفیت آن و در ضمن شیک و باریک بودن دوربین بیشتر اهمیت می دهند.